Czesanie jest ostatnim etapem mechanicznej obróbki włókien lnianych przed przędzeniem. Na tym etapie celem jest usunięcie wszystkich pozostałych zanieczyszczeń, oddzielenie włókien długich i krótkich oraz ich rozprostowanie.
Czynności rozluźniania, oczyszczenia i porządkowania włókien odbywają się na szeregu różnych maszyn, w zależności od docelowego zastosowania przędzy. Podstawowe dwa urządzenia w tym procesie to zgrzeblarka i czesarka.
Zgrzeblarka
Urządzenie do mechanicznego rozdzielania kępek lnu na pojedyncze włókna. W trakcie rozdzielania włókna są rozplątywane, rozluźniane oraz rozprostowywane i układane w określonym kierunku. Wyróżnia się dwa podstawowe typy zgrzeblarek: walcowe i pokrywkowe. Zgrzeblarki walcowe wyposażone są w zespoły uiglonych obrotowych walców i bębnów (tzw. zgrzebników i zwrotników) pomiędzy, które wprowadzane są włókna. Różne prędkości obrotowe zgrzebinków i zwrotników oraz bębna umożliwiają oddzielanie włókien. W zgrzeblarkach pokrywkowych rolę zgrzebnika spełniają uiglenia osadzone na płaskich listwach ułożonych wzdłuż walca. Pokrywki mocowane są na łańcuchu bez końca, który przesuwa je bardzo wolno i kolejno wprowadza do strefy roboczej. Zgrzeblarki pokrywkowe stosowane są do zgrzeblenia włókien krótkich – bawełny i włókien sztucznych typu bawełnianego.
Czesanie ręczne polegało na przeciąganiu przez drewniany lub metalowy grzebień wyroszonej słomy lnianej. W czesaniu mechanicznym celem, oprócz usunięcia zanieczyszczeń, jest również ułożenie pojedynczych włókien równolegle do siebie tworząc taśmy, z których powstają przędze czesankowe. Na tym etapie stosuje się czesarki, nakładarki, łączniarki i rozciągarki.