Zakłady Przemysłu Lniarskiego „Skarbków”
w Mirsku
Początki zakładów sięgają roku 1820 kiedy lokalny przedsiębiorca, Gottfiried Zimmermmann na lewym brzegu Kwisy w osadzie Skarbków ( (niem. Röhrsdorf) zbudował i uruchomił bielnik. Zakład funkcjonował do 1865 r. kiedy został odkupiony przez radcę handlowego z Mirska, Johanna Gottfrieda Rennera oraz jego syna, Constantina. Nowi właściciele zachowali bielnik, jednocześnie budując w jego pobliżu nowoczesną, mechaniczną przędzalnię lnu zasilaną maszyną parową wyprodukowaną przez zakłady Görlitzer Maschinenbau.
Dolnośląskie Zakłady Przemysłu Lniarskiego „Orzeł” w Mysłakowicach
Królewska przędzalnia lnu w Mysłakowicach jest najstarszym wielowydziałowym zakładem lniarskim w rejonie Karkonoszy. Jej początki sięgają 1838 r., kiedy Christian von Rother, Komisarz Królewski oraz Dyrektor Królewskiej Pruskiej Komisji Handlu Morskiego (Königlich Preussische Seehandlung) wystosował memorandum do króla Fryderyka Wilhelma III, w którym postulował sfinansowanie z środków publicznych budowę nowoczesnych mechanicznych przędzalni i tkalni lnu w rejonie Sudetów.
Państwowe Zakłady Lniarskie „LEN”
w Kamiennej Górze
Dawna mechaniczna przędzalnia lnu w Kamiennej Górze należy do najstarszych zakładów włókienniczych na terenie Dolnego Śląska, jej początki sięgają stycznia 1841 r. Budowa fabryki była inicjatywą państwową, finansowaną w 50% ze środków Królewskiej Pruskiej Komisji Handlu Morskiego (Königlich Preussische Seehandlung). Pozostałe 50% wnieśli inwestorzy prywatni: kupcy Pohl, Hartmann i Merker z Kamiennej Góry oraz Ruffer z Wrocławia. Produkcja została uruchomiona w grudniu 1843 r.
Wałbrzyskie Zakłady Przemysłu Lniarskiego
w Wałbrzychu
Na przełomie XVIII i XIX wieku Wałbrzych pozostawał ważnym ośrodkiem handlu płótnem i wyrobami lnianymi nie tylko w skali regionu, ale także kontynentu. Tutejsi kupcy i domy handlowe eksportowali tkaniny do Czech, Saksonii czy Hiszpanii. Do śląskich miast docierali przedstawiciele domów handlowych z odległych zakątków Europy. W ten sposób pod koniec XVIII wieku dotarł do Wałbrzycha jeden z najważniejszych w gospodarczej historii regionu przedsiębiorców, Johann Gustav Alberti.
Zakłady Przemysłu Lniarskiego „Silena”
w Świebodzicach
Świebodzice, podobnie jak Kamienna Góra, Jelenia Góra czy Gryfów Śląski, przez wiele stuleci pozostawały ważnym ośrodkiem handlu płótnem lnianym. Na tutejszym rynku śląscy tkacze sprzedawali swoje wyroby kupcom reprezentującym duże domy kupieckie. Już od połowy XVIII wieku kupców detalistów zaczęły zastępować domy kupieckie, wśród których szczególne miejsce zajmowało przedsiębiorstwo założone w 1797 r. przez Christiana Gottlieba Kramstę (Starszego).
Zakłady Przemysłu Lniarskiego „WALIM”
w Walimiu
Początki zakładów lniarskich w Walimu, jednego z największych tego typu zakładów na terenie Polski sięgają II połowy XIX wieku. W 1848 r. kupiec i przedsiębiorca Ernst Trautvetter założył firmę tkacką, która w Walimiu i jego okolicach posiadała sieć warsztatów tkackich, wyposażonych w krosna żakardowe. Działalność opierała się na systemie nakładczym – Trautvetter był właścicielem maszyn oraz dostarczał surowiec, tkacze udostępniali swoje domy na warsztaty i oddawali gotowe, wcześniej zamówione wyroby po ustalonych cenach. W połowie XIX wieku system ten jednak był wysoce anachroniczny i nieefektywny. W 1864 r. Trautvetter wybudował więc w Walimiu niewielką tkalnię mechaniczną.
Kłodzkie Zakłady Przemysłu Lniarskiego „LECH”
w Ołdrzcyhowicach Kłodzkich
Historia przędzalni lnu w Ołdrzychowicach Kłodzkich (niem. Ullersdorf am Biele), powiat Kłodzko, sięga roku 1822, kiedy to wrocławski przedsiębiorca Hermann Dietrich Lindheim nabył ziemię od hrabiego Magnisa z zamiarem założenia przędzalni bawełny. Początkowo zakład funkcjonował jako niewielka fabryka, stopniowo rozwijając się w jedną z ważniejszych instytucji przemysłowych regionu. Zakład Lindheima uznawany jest za pierwszą w kontynentalnej Europie mechaniczną przędzalnię bawełny.